Din Eğitiminde Temel Kurum: İmam-Hatip Okulları

DİN EĞİTİMİNDE TEMEL KURUM: İMAM-HATİP OKULLARI

Osmanlı’da imam ve hatipler medreselerde eğitim görmekteydi.

İlk defa 1913 yılında imam ve hatiplere özel Medresetü’l-eimme ve’l-hutabâ adıyla bir okul açıldı.

1924’te tüm medreseler kapatılarak 29 merkezde ilkokula dayalı 4 yıllık İmam-Hatip mektepleri açıldı.

1927’ye kadar sadece İstanbul ve Kütahya’da birer okul kaldı. 1930’dan sonra tamamen kapandı.

1927’de ortaokullardan, 1929-1931’de ilkokul ve öğretmen okullarından din bilgisi dersleri çıkarıldı.

1933’te İstanbul Dârülfünunu İlahiyat Fakültesi’nin kapatılmasıyla sadece Diyanet İşleri Reisliği’ne bağlı dârülkurrâlar faaliyet gösterdi.

1947’de artan talep üzerine din görevlisi ihtiyacı ve din eğitimi yeniden tartışıldı.

15 Ocak 1949’da İstanbul ve Ankara’da açılan on aylık İmam-Hatip Kursu 1958’de 10’a yükseldi.

13 Ekim 1951’de Millî Eğitim Bakanı Tevfik İleri’nin onayıyla İmam-Hatip okullarının açılması kararı alındı.

17 Ekim 1951’de İstanbul, Ankara, Adana, Konya, Kayseri, Maraş ve Isparta’da ortaokul seviyesinde 4 yıllık İmam Hatip okulları öğretime başladı.

İstanbul İmam-Hatip Okulu’nun ilk müdürü Mahmut Celâleddin Ökten, bu okulların kurucu ismi oldu.

1954-1955’te ilk mezunların verilmesiyle 3 yıllık lise kısmı açıldı.

1959’dan itibaren yükseköğrenim için açılan Yüksek İslâm Enstitüleri, 20 Temmuz 1982’de İlahiyat Fakültelerine dönüştürüldü.

28 Şubat 1997 sürecinde 8 yıllık zorunlu ilköğretimin başlamasıyla diğer meslek liseleriyle birlikte İmam-Hatiplerin orta kısımları kapatıldı.

Ardından YÖK’te katsayı düzenlemesiyle İmam-Hatip mezunlarının İlâhiyat dışı fakültelere girişi zorlaştı. Ancak 2009´da katsayı uygulaması kaldırıldı.

2012-2013 eğitim-öğretim yılında zorunlu eğitimin 12 yıla çıkarılmasıyla İmam-Hatip Ortaokulları yeniden açıldı.

İmam-Hatipler, doğru din öğretimiyle nitelikli bireyler yetiştirmeye devam etmektedir.